Gillon © D. Fouss

Biografie

Paul Gillon (Parijs, 11 mei 1926) heeft in de afgelopen vijftig jaar praktisch alle genres van het realistische beeldverhaal wel beoefend.

Hij debuteert op veertienjarige leeftijd met het illustreren van de partituren van beroemde chansons en maakt karikaturen van artiesten van theater en film voor SAMEDI-SOIR, FRANCHE-DIMANCHE en GAVROCHE.

Als steunpilaar van VAILLANT vanaf 1947 waagt hij zich aan het exotische avontuur ("Lynx Blanc" en "Wango", op scenario's van Roger Lécureux), de historische en politieke reconstructie ("Zoon van China", alweer met Lécureux), de zeeroverij ("Le Cormoran", met Jean Ollivier), de literaire bewerking ("Moby Dick") en, met eigen teksten, de avonturen van de jonge "Jéremie".

Daarnaast werkt hij voor 34 CAMERA, FEMMES D'AUJOURD'HUI, REVES en RADAR, waar hij complete verhalen en illustraties voor maakt.

Van 1959 tot 1972 tekent hij voor FRANCE-SOIR de dagstrip "13, rue de l'Espoir", een soapopera van Jacques en François Gall. Het blad MICKEY plaatst achtereenvolgens "La Déesse d'or" (scenario van Brigitte Muel), "Le Temps des copains"(naar de televisieserie), "Le fantôme de Barbe-Noire" (naar een acteursfilm van de Disney Studio) en "Téva"(naar een nieuwe televisieserie).

De sciencefiction behoort tot zijn favoriete genres: de saga van "Schipbreuk in de tijd" met Forest, de complete verhalen gebundeld in de albums "Mécanoïdes associés" en "Processus de survie", de series "De Genadelozen" (Humanoïdes Associés) en "De Overlevende" (Albin Michel).

Maar de geschiedenis en de literaire bewerking schuwt hij evenmin: "Notre-Dame de Paris" (bewerking van Victor Hugo door Claude Gendrot), "Histoire du socialisme en France"(bij een tekst van Claude Moliterni), "Au nom de tous les miens" (bewerking van de bestseller van Martin Gray door Patrick Cothias), zelfs de duivelse biografie van "Jeanne d'Arc", waarin we tot de ontdekking komen dat de maagd meer dan één pijl op haar boog had...

De meester is inmiddels de zeventig gepasseerd en heeft zich nu ter verpozing getrakteerd op een geromantiseerde reconstructie van een eeuw film met het tweeluik "De laatste knusse zaal", naar een scenario van Denis Lapière, voor de vermaarde Vrije Vlucht Collectie. Van zijn hand is ook een spannende thriller in dezelfde reeks, "De blanke weduwe".