Biografie
Bruno Gazzotti werd geboren op 16 september 1970 in Cointe, bij Luik. Zijn Italiaanse grootvader was in de Belgische mijnen komen werken. Zo rond zijn vierde, vijfde in België aangekomen had zijn vader gekozen voor de Belgische nationaliteit en hij is met een Luikse getrouwd. Als leraar lichamelijke opvoeding, net als zijn vrouw, las hij geboeid de strips van ROBBEDOES en KUIFJE. De jonge Bruno zal al snel worden aangestoken door dit virus.
Al heel jong probeert hij lezen te leren, om de teksten bij de aanlokkelijke plaatjes te kunnen begrijpen. Robbedoes, Kuifje, Guust en Natasja behoren tot zijn favoriete helden en hij tekent als een razende om zich te bekwamen. Van nature enigszins verlegen, probeert hij op die manier aansluiting en aanmoediging te vinden in een strip-minded milieu.
Na het beëindigen van de middelbare opleiding aan het Saint-Luc in Luik begint hij daar in de herfst van 1988 aan de hogere opleiding beeldende kunsten. Het academische karakter van de lessen en de voorkeur van zijn docenten voor de illustratie boven de strip, vervelen hem echter al snel.
In november 1988, net achttien, meldt hij zich bij ROBBEDOES met een map vol probeersels in allerlei genres (humoristisch, realistisch, semi-realistisch) en enkele platen met gags rond het beroep van dierenarts. Dit laatste project haalt het niet, maar zijn gevarieerde palet bevalt toenmalig hoofdredacteur Patrick Pinchart wel. Hij vraagt hem enkele illustraties te maken voor de rubriek "Zig-Zag" en stuurt hem voor alle zekerheid even door naar Tome, die een medewerker zoekt om Janry te helpen bij de gags van de "Kleine Robbe".
Na een proefpagina met dit personage gaat Gazzotti aan de slag in het atelier van Tome en Janry en geeft zijn studie op om zich geheel aan de strip te kunnen wijden. Zijn medewerking aan de "Kleine Robbe" begint bij de twintigste gag en zal zo'n zestigtal platen voortduren. Hij helpt ook een handje met de aflevering "Robbedoes en Kwabbernoot in Moskou".
Semi-realistische avonturen trekken hem echter meer aan en het ligt dan ook voor de hand dat Tome in juni 1989 aan hem denkt voor het tekenwerk aan de serie "Soda", waarmee Luc Warnant wil stoppen. Vanaf plaat 12 van de derde episode van dit personage ("Gij zult niet schieten"), gaat Bruno Gazzotti dit waagstuk aan en hij slaagt met vlag en wimpel.
Na zich eerst te hebben gevoegd naar de oorspronkelijke stijl, ontwikkelt de jonge talentvolle tekenaar geleidelijk zijn eigen "handschrift" en perfectioneert dat van album tot album. Hij baseert zich op een uitgebreide documentatie met duizenden foto's die hij op zijn vakanties in New York heeft gemaakt. Zijn doelmatige en dynamische pagina-indeling voert de avonturen van de detective naar de rangen der bestsellers.
Na lang in Brussel te hebben gewoond, in het atelier Tome en Janry, is Gazzotti teruggekeerd naar Luik, waar hij, naast de verhalen met zijn belangrijkste personage, jonge kunstenaars uit de Cité Ardente begint op te leiden in het maken van semi-realistische complete verhalen.
